تفاوت رمز ارز و ارز دیجیتال:
رمز ارز و ارز دیجیتال، دو مفهوم متفاوت هستند با اشتراکات و تفاوتهایی که در ادامه توضیح داده میشوند.
رمز ارز یا Cryptocurrency، یک ارز دیجیتال است که برای انجام معاملات و تبادل ارزش بین افراد و سازمانها استفاده میشود. این ارزها بر اساس فناوری بلاکچین طراحی شدهاند و بسیاری از آنها مانند بیت کوین، اتریوم و ریپل، در بازار جهانی معاملاتی قابل معامله هستند. رمز ارزها به دلیل کارکرد آنها بر اساس بلاکچین، برخلاف ارزهای سنتی، بدون نیاز به واسطهگری برای انجام تراکنشها و تبادل ارزش، قابلیت تبادل مستقیم بین افراد را دارند.
از سوی دیگر، ارز دیجیتال یا Digital Currency، به هر نوع ارزی اطلاق میشود که به صورت الکترونیکی و دیجیتالی مورد استفاده قرار میگیرد. این ارزها مانند دلار، یورو و یوآن، به صورت الکترونیکی به عنوان پول الکترونیکی استفاده میشوند. در این نوع ارزها، ارزش آنها بر اساس ارزش ارزی که به آنها نسبت داده شده است، تعیین میشود و معمولاً تحت نظارت و کنترل بانکهای مرکزی قرار دارند.
بنابراین، اصلیترین تفاوت بین رمز ارز و ارز دیجیتال، در کاربرد آنها و روش تعیین ارزش آنها است. رمز ارزها بر اساس تکنولوژی بلاکچین کار میکنند و به دلیل عدم نیاز به واسطهگری برای انجام تراکنشها، قابلیت تبادل مستقیم بین افراد را دارند، در حالی که ارزهای دیجیتال بیشتر به عنوان پول الکترونیکی استفاده میشوند و معمولاً تحت نظارت بانکهای مرکزی قرار دارند.
به عنوان یک مثال دیگر، در رمز ارزها، امنیت و حفاظت از اطلاعات بسیار مهم است و به همین دلیل اغلب از الگوریتمهای رمزنگاری قوی برای حفاظت از تراکنشها استفاده میشود. همچنین، بیشتر رمز ارزها به دلیل طراحی بر اساس بلاکچین، دارای امکان ایجاد قرارداد هوشمند و توکنهای دیجیتالی هستند که میتوانند برای استفاده در برنامههای کاربردی مختلف، مانند برنامههای تجارت الکترونیک و بازیهای آنلاین استفاده شوند.
از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال بیشتر به عنوان پول الکترونیکی برای تراکنشهای الکترونیکی استفاده میشوند و معمولاً تحت نظارت بانکهای مرکزی قرار دارند. به عنوان مثال، در کشورهایی مانند چین و روسیه، ارز دیجیتال ملی وجود دارد که تحت نظارت بانک مرکزی آن کشور قرار دارد و میتواند به عنوان یک شکل از پرداخت الکترونیکی مورد استفاده قرار گیرد.
در کل، تفاوت اصلی بین رمز ارز و ارز دیجیتال، در کاربرد و روش تعیین ارزش آنها است. رمز ارزها برای تبادل ارزش بین افراد و سازمانها و به دلیل عدم نیاز به واسطهگری برای انجام تراکنشها، قابلیت تبادل مستقیم بین افراد را دارند. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال بیشتر به عنوان پول الکترونیکی برای تراکنشهای الکترونیکی استفاده میشوند و معمولاً تحت نظارت بانکهای مرکزی قرار دارند.