نمودارها در تحلیل تکنیکال دارای 2 بعد زمان و قیمت می باشند، که زمان بر روی محور افقی و قیمت بر روی محور عمودی قرار دارد. در نمودار حسابی قیمت بر روی محور عمودی قرار دارد و مقادیر مطلق را نشان می دهد که در آن تغیرات قیمت به صورت عددی محاسبه می شود. میزان افزایش قیمت از 10 به 20 معادل با افزایش قیمت از 100 به 110 و برابر با 10 واحد افزایش قیمت در نظر گرفته می شود. اما در رابطه با نمودارهای لگاریتمی که دارای مقیاس نسبی می باشند، افزایش قیمت از 10 به 20 معادل 100% و افزایش قیمت از 100 به 110 معادل با 10% افزایش در نظر گرفته و رسم می شود. در نتیجه نمودار لگاریتمی درصد تغییرات قیمت را به درستی نمایش داده و به واقعیت نزدیکتر می باشد.
از نظر تحلیلی در کوتاه مدت تفاوت زیادی بین دو نمودار حسابی و لگاریتمی وجود نداشته و اکثر تحلیل گران نیز از نمودار حسابی برای انجام تحلیل های خود استفاده می نمایند. اما در بلندمدت بین نمودارهای فوق اختلاف زیادی وجود داشته و در نمودار لگاریتمی صعودهای متوالی کمتر از صعودهای ابتدایی نمایش داده می شود، که این موضوع منجر به آن می شود که نقطه تغییر روند در نمودارهای لگاریتمی سریعتر نمایان شود. در مجموع می توان گفت که اگرچه در کوتاه مدت نیازی به بررسی نمودار لگاریتمی نمی باشد، اما در بلند مدت بهتر است که تحلیل تکنیکال مبتنی بر نمودار لگاریتمی صورت گیرد.
نمودار لگاریتمی نماد غسالم:
نمودار حسابی نماد غسالم:
